Enkele jaren geleden deden ze in Nederland (nu officieel Nederland) hun nummers. Volgens deze genereerde prostitutie in het land een omzet van zo'n 2.500 miljoen euro per jaar. Voor die realiteit kon je je ogen niet sluiten, zeiden de Nederlandse autoriteiten. Daarom is besloten om enkele wetgevende stappen vooruit te zetten om prostitutie te reguleren. In die zin sloot Nederland zich pas aan bij de kar van andere landen die op dit gebied wetgeving begonnen uit te vaardigen. Elk nam een ander pad of stond op het punt een ander pad in te slaan. Frankrijk koos bijvoorbeeld voor de criminalisering van de cliënt, terwijl Duitsland , minder restrictief, pleitte voor de verdediging van wetgeving die de vrije en vrijwillige uitoefening van prostitutie tolereerde en reguleerde. In dit artikel gaan we kijken welke wetgevende weg Nederland is ingeslagen.
Juridische steekpenningen
In 2000, op 1 oktober, hief Nederland een 90 jaar oud verbod op dat nooit effectief was gehandhaafd: het bordeelverbod. Bordelen waren in Nederland verboden, maar waren al die decennia in gebruik. Op de aangegeven datum werden ze volledig legaal. Vrijwillige prostitutie door volwassenen werd daarom beschouwd als een legale activiteit en zou als zodanig moeten worden gereguleerd. Prostituees konden daarom niet worden bestraft voor het uitoefenen van hun beroep.
De regulering van prostitutie in Nederland is gebaseerd op regulerend optreden van gemeentelijke aard. Er is geen algemene prostitutiewet. De prostitutiewetgeving in Nederland is dan ook gebaseerd op de regels die de gemeenten stellen.
Met het opheffen van het bordeelverbod streefde de Nederlandse wetgever drie doelen na: het reguleren van vrijwillige prostitutie, het tegengaan van mensenhandel en prostitutie van minderjarigen en het verbeteren van de positie van sekswerkers.
Wetten mensenhandel in Nederland
Op hetzelfde moment dat bordelen werden gelegaliseerd, versterkte de prostitutiewet in Nederland in het Wetboek van Strafrecht de straffen en sancties op mensenhandel. Elke vorm van dwang, gebruik van of dreiging met geweld, afpersing, bedrog of machtsmisbruik gericht op het uitbuiten van een prostituee is uitdrukkelijk verboden.
Wanneer de persoon die prostitutie beoefent jonger is dan 18 jaar, is het niet noodzakelijk dat bovenstaande omstandigheden bestaan om de werving en uitbuiting van de persoon als een misdrijf te beschouwen. Het is om de simpele reden dat je die minderjarige bent.
De toenmalige Nederlandse prostitutieregels maakten het in het buitenland in dienst nemen of rekruteren van volwassen sekswerkers strafbaar. In de Nederlandse prostitutiewet is niet beoordeeld of werving en aanwerving vrijwillig is. Het verschijnen van talrijke groepen die tegen deze norm waren, dwong de Hoge Raad der Nederlanden om in te grijpen. De rechtbank oordeelde uiteindelijk dat de werving van sekswerkers in het buitenland alleen strafbaar zou zijn als er sprake was van uitbuiting en het voornemen om die uitbuiting uit te oefenen impliciet in de werving zelf was besloten.
De erkenning van sekswerk als legaal werk trof prostituees in alle landen van de Europese Unie. Ze kunnen allemaal legaal in Nederland werken en onder dezelfde arbeidsvoorwaarden als Nederlandse werknemers. Degenen die dit recht niet genieten, zijn sekswerkers van buiten de Europese Unie. Zij kunnen geen Nederlandse sekswerkvergunning krijgen.
De Nederlandse prostitutiewet bepaalt ook dat klanten van sekswerkers onder de achttien jaar strafbaar zijn.
Prostitutievergunningen in Nederland
Zoals we eerder hebben aangegeven, zijn het de gemeenten die de uitoefening van prostitutie op hun grondgebied reguleren. Ook zij bepalen het vergunningenstelsel voor seksbedrijven.
Om een vergunning te krijgen, moeten bedrijven voldoen aan een aantal gezondheids- en veiligheidseisen. Ze moeten ook een schoon strafblad hebben. Het bedrijf dat niet aan die eisen voldoet, kan worden gesloten.
Niet alle gemeenten leggen aan escortbureaus regels op. Er zijn er waarin je geen enkele vorm van toestemming nodig hebt om een bordeel of bureau te openen. Anderen daarentegen leggen extreem veel nadruk op de eisen om het daardoor zo moeilijk mogelijk te maken of zelfs de opening of vestiging van bordelen te voorkomen. In deze gevallen, beschermd door de schijn van tolerante wetgeving over prostitutie, wordt echt gestreefd naar het toepassen van een nulprostitutiebeleid.
Vrijwel alle gemeenten in Nederland verbieden straatprostitutie . Er zijn nog maar weinig steden met een gebied dat is gereserveerd voor straatprostitutie. In die gemeenten moeten prostituees een speciale vergunning hebben om in die gebieden te mogen werken.
Sekswerkers die hun vak alleen uitoefenen, moeten zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Om dit te doen en tegelijkertijd uw privacy te beschermen, kunt u gebruik maken van de categorie "persoonlijke diensten".
Tot slot moet worden opgemerkt dat niet alle gemeenten prostitutie aan huis toestaan. Degenen die dat wel doen, leggen strenge normen op. Bijvoorbeeld: prostituees die thuis werken, moeten ingeschreven staan op het adres waar ze werken, moeten strikt alleen werken en mogen niet geadverteerd worden. In de meeste van deze huizen moeten ze ook een vergunning hebben.
