Wetgeving over prostitutie in Italië

zondag, 13 juni 2021

Alle landen stellen zich vroeg of laat de vraag: wat te doen met prostitutie ? Moet het verboden worden? Moet het gereguleerd worden? Hoe wetgeven over zaken die er direct of indirect mee te maken hebben?

Als we onze blik beperken tot het Europese kader, zullen we zien hoe de houdingen van de landen die deel uitmaken van de Europese Unie niet alleen niet hetzelfde zijn, maar in sommige gevallen radicaal tegengesteld. Landen als Frankrijk hebben bijvoorbeeld gekozen voor het verbod op het verlenen van seksuele diensten in ruil voor geld. Met andere woorden, ze hebben het tot een illegale activiteit verklaard. Andere landen, zoals Duitsland, hebben ervoor gekozen om het te reguleren. Met andere woorden: ze hebben hem, binnen de perken, een legaliteitsbrief gegeven.

Tussen twee wateren blijven landen als Spanje, Portugal en Italië over. In deze drie Zuid-Europese landen wordt prostitutie getolereerd zolang derden ( pooiers of bordeelhouders) er geen profijt van hebben. We gaan dit artikel wijden aan de wetgeving van prostitutie in Italië.

Italiaanse prostituee

Wetten op prostitutie in Italië

Traditioneel is de praktijk van prostitutie in Italië gereguleerd door de zogenaamde Merlijn-wet . Deze wet, die destijds leidde tot de sluiting van bordelen in heel Italië, liet het aanbieden van seksuele diensten in ruil voor geld op een gebied van loyaliteit of, als je dat liever hebt, instemming. De staat keek de andere kant op wanneer de handel niet werd uitgeoefend in een daarvoor bestemde instelling.

Zo werd het verlenen van seksuele diensten, zonder als zodanig een misdrijf te worden, in sommige aspecten die ermee te maken hebben, als illegaal gedefinieerd. Vrouwenhandel met het oog op seksuele uitbuiting bijvoorbeeld werd in de bovengenoemde wet als illegaal beschouwd, net als pooier.

De bovengenoemde Merlijn-wet werd in 2008 gewijzigd op initiatief van het toenmalige hoofd van het Ministerie van Gelijke Kansen, Mara Carfagna . Het wetsvoorstel dat door deze minister van de regering van Silvio Berlusconi is ingediend, heeft in de Italiaanse wetgeving de strafbaarstelling van prostitutie op openbare plaatsen ingevoerd.

Prostituee op straat was dus strafbaar volgens de Italiaanse wet. Evenzo pleitte het wetsvoorstel voor het straffen van klanten.

De straffen in dat wetsvoorstel varieerden van vijf tot vijftien dagen gevangenisstraf en de boetes konden variëren van 200 tot 3.000 euro.

Straatprostituees in Rome

Sancties tegen pooiers in Italië

Het door Carfagna gepromoot wetsvoorstel omvatte ook straffen van zes tot twaalf jaar gevangenisstraf en boetes van 15.000 tot 150.000 euro voor degenen die profiteren van seksuele uitbuiting van kinderen onder de 18 jaar. In het geval dat de uitgebuite persoon jonger was dan 16 jaar, moesten de straffen worden verhoogd van een derde tot tweemaal de hierboven aangegeven waarden.

In haar strijd tegen mensenhandel voorziet de door de Italiaanse minister gepromoot wetgeving in straffen van 4 tot 8 jaar gevangenisstraf voor de bazen van de maffia die zich inzet voor de rekrutering en uitbuiting van vrouwen. De leden van deze criminele verenigingen zouden van hun kant gestraft worden met straffen variërend van 2 tot 6 jaar gevangenisstraf.

De goedkeuring van dit wetsvoorstel en daarmee de strafbaarstelling van prostitutie op straat betekende op geen enkele manier dat de zogenaamde “case di tolleranza” mocht worden geopend. Zo bleef hostess verboden in Italië na de goedkeuring van de bovengenoemde verordening.

De nieuwe Italiaanse wet op prostitutie zorgde ervoor dat de uitoefening van het beroep zowel thuis als in privé-appartementen in een juridische onzekerheid verkeerde. Dezelfde minister Carfagna bevestigde bij de presentatie van haar wetsvoorstel dat het verlenen van erotische diensten op deze manier niet als legaal kon worden beschouwd, maar evenmin als een misdrijf.

Het op een "georganiseerde" manier uitoefenen van de handel in bepaalde huizen wordt echter aangemerkt als een misdrijf. Escortbureaus zouden dus verboden zijn in het transalpiene land.

Escort in Italië

regionale wetten

De goedkeuring van dit wetsvoorstel betekende op geen enkele manier dat de prostitutieregels in Italië werden gestandaardiseerd. Het is niet verrassend dat regionale regeringen de bevoegdheid hebben om hun eigen wetten op dit gebied uit te voeren.

Deze regelgevende autonomie en het gebruik van elke regio en elke gemeenteraad van zijn bevoegdheden op dit gebied maakt een nationale uniformiteit van de wetgeving onmogelijk.

Bordeel